Πέτρος Κλαμπάνης – Συνέντευξη στο Zakynthos Events Guide

Πέτρος Κλαμπάνης

Ο Πέτρος Κλαμπάνης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Ξεκίνησε σπουδές στο Πολυτεχνείο, τις οποίες όμως άφησε στη μέση θέλοντας να ακολουθήσει το πάθος του για τη μουσική. Έτσι, συνέχισε τις σπουδές του στο τμήμα μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αργότερα στο Conservatorium van Amsterdam στην Ολλανδία και στη συνέχεια στο Aaron Copland School of Music στη Νέα Υόρκη. Έχει εμφανιστεί στις μεγαλύτερες μουσικές σκηνές του κόσμου και έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της τζαζ σκηνής.

Μετά τη solo εμφάνισή του που απολαύσαμε στον χώρο του Marlen Carrer, ο Πέτρος Κλαμπάνης μιλά στο Zakynthos Events Guide για τις 12 Μουσικές Ιστορίες που θα μας διηγηθεί με την μπάντα του και τους «Τραγουδιστάδες τση Ζάκυθος» στις 14 Αυγούστου 2017 στο Κάστρο της Ζακύνθου, για τα μελλοντικά του σχέδια και για το μέλλον του Zante Jazz Festival.

Τι είναι οι 12 Μουσικές Ιστορίες;

Οι 12 Μουσικές Ιστορίες είναι μια ιδέα που ξεκίνησε για μια συναυλία που έκανα με το γκρουπ μου στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής πριν από ένα μήνα. Η ιδέα ήταν να συνδυάσω μουσική δικιά μου και συνθέσεις δικιές μου, σε ένα ρεπερτόριο που θα περιείχε και διασκευές απο κομμάτια της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής. Αυτή η ιδέα λοιπόν είναι και για τη συναυλία στο κάστρο στις 14 Αυγούστου. Μόνο που αυτή τη φορά στο προσκήνιο θα είναι η Ζακυνθινή μουσική παράδοση. Έτσι λοιπόν το γκρουπ μου το οποίο αποτελείται από τον Σταύρο Λάντσια στο πιάνο, τον Γιώργο Λιμάκη στην κιθάρα, τη Μιγκέν Σελμάνι στο βιολί, τον Αλέξανδρο Μποτίνη στο τσέλο και την επίσης Ζακυνθινή Αθηνά Γιατρά στη βιόλα. Το σχήμα λοιπόν αυτό θα συνδυαστεί με τους Τραγουδιστάδες της Ζακύνθου και θα συνεργαστούμε για τις τρεις από τις δώδεκα μουσικές ιστορίες που θα αφηγηθούμε στο Ζακυνθινό κοινό. Είναι μεγάλη μου χαρά που συνεργάζομαι με τους Τραγουδιστάδες, γιατί από καιρό το συζητούσαμε, το ‘χα και εγώ στο μυαλό μου, οπότε τώρα θα δοθεί μια πολύ ωραία ευκαιρία να πειραματιστούμε και να ανακαλύψουμε τρόπους, σαν μουσική σύγκριση ας πούμε μεταξύ της Ζακυνθινής παράδοσης και της Τζαζ, με τη γενικότερη έννοια, παράδοσης.

Πρόσφατα σε ακούσαμε σόλο εδώ, στο Marlen Carrer. Πόσο δύσκολο είναι για ένα κοντραμπάσο να στηρίξει μόνο του μία βραδιά;

Η συναυλία στο Μαρλέν Καρρέρ ήταν καταρχήν πάρα πολύ ωραία, γιατί δημιουργήθηκε μια πάρα πολύ όμορφη ατμόσφαιρα και με ανθρώπους κοντά στο μπάσο με την πανσέληνο και το κύμα ήταν πάρα πολύ ωραία. Σαφώς το μπάσο σόλο είναι ένα αρκετά συγκεκριμένο μουσικό setup. Για μένα είναι κάτι πολύ γοητευτικό και κάτι το οποίο θέλω να εξερευνήσω στο μέλλον, έχω ήδη αρχίσει να το κάνω. Η περισσότερη εμπειρία μου έχει να κάνει με μεγαλύτερα σχήματα είναι η αλήθεια, με έγχορδα και τζαζ σχήματα κλπ. Οπότε αυτό το ενορχηστρωτικό concept προσπαθώ να το πάρω και να το εφαρμόσω στο μπάσο γιατί θεωρώ ότι έχει πάρα πολλές δυνατότητες, γιατί εκτός από την παχιά φωνή του, μπορείς να χρησιμοποιήσεις και του σώματος σου, κρουστό ή μπορείς να χρησιμοποιήσεις το looper και τα effects για να δημιουργήσεις ένα πολύ ιδιαίτερο ηχητικό τοπίο.

Ζεις στη Νεα Υόρκη, αλλά κρατάς δυνατή τη σχέση σου και με τον τόπο σου, τη Ζάκυνθο. Πώς σε επηρεάζουν μουσικά οι διαφορετικοί ήχοι της Νέας Υόρκης και της Μεσογείου;

Στη Ζάκυνθο μεγάλωσα, ήμουνα σε αυτόν τον τόπο μέχρι τα δεκαοχτώ μου και φυσικά από τότε έρχομαι πολύ συχνά, οι γονείς μου ζουν εδώ, νιώθω εκατό τοις εκατό Ζακυνθινός, όπως και Έλληνας, αγαπώ πάρα πολύ τη Ζάκυνθο φυσικά αλλά πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μου το έχω περάσει στο εξωτερικό. Στο Άμστερνταμ στο οποίο ζούσα τρία χρόνια, μετά στη Νέα Υόρκη που ζω δέκα χρόνια σχεδόν, οπότε είναι σαν να ζω δύο παράλληλες ζωές που μέσα μου πάντα υπάρχει αυτό το δίπολο, του δυτικού κόσμου γενικότερα και του μεσογειακού κόσμου. Είναι δυο πραγματικά διαφορετικοί κόσμοι με διαφορετικές νοοτροπίες, άλλες αντιλήψεις για το χρόνο, για το πώς αντιλαμβανόμαστε ένα σωρό πράγματα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τη σχέση με την οικογένεια κλπ.

Οπότε όλο αυτό είναι κάτι το οποίο συνεχώς μέσα μου λειτουργεί και συγκρίνω και έχω έναν εσωτερικό διάλογο. Και κάπως αυτό το διάλογο αναπόφευκτα τον μετέφερα και στη μουσική. Και αυτό είναι που συμβαίνει νομίζω. Δηλαδή η μουσική που κάνω είναι αυτό. Δημιουργεί κάπως ένα είδος υποκειμενικής ένωσης, βρίσκομαι μεταξύ της δυτικής μουσικής, της ευρωπαϊκής παράδοσης και της Τζαζ με την μουσική που έμαθα και αγάπησα στη Ζάκυνθο και στην Ελλάδα γενικότερα.

Τελευταίο σου άλμπουμ το Chroma. Μελλοντικά σχέδια;

Το «Chroma» είναι το τρίτο μου άλμπουμ, βγήκε τον Μάρτη από την εταιρεία Motema στη Νέα Υόρκη και κυκλοφόρησε στη Minos στην Ελλάδα, μετά από αυτό έχω σκοπό να ηχογραφήσω ένα καινούριο άλμπουμ μαζί με τον πιανίστα Kristjan Randalu από την Εσθονία και τον Bodek Janke από την Πολωνία, θα είναι ένα τρίο άλμπουμ, πιάνο τρίο, και είναι η πρώτη φορά που θα κάνω ένα άλμπουμ για ένα μικρότερο σχήμα, ένα πιο τζαζίστικο σχήμα. Αυτό σκοπεύω να γίνει το Νοέμβρη, και μετά από αυτό έχω σκοπό να συνεργαστώ με τον φίλο και εξαιρετικό κινηματογραφιστή και σκηνοθέτη Αντώνη Κιτσίκη και θα κάνουμε ένα project σχετικό με την Ελληνική παράδοση και πώς αυτή η μουσική παράδοση προβάλλεται στο σήμερα και στο τώρα, και τι νόημα έχει αυτή τη στιγμή στον κόσμο που ζούμε. Και παράλληλα με αυτά τα δύο projects έχω σκεφτεί να γίνει κάποιου είδους οnline project με μουσικά βίντεο τα οποία θα παρουσιάζονται κάθε μήνα.

Το Zante Jazz Festival, απ’ όσο γνωρίζουμε, φέτος δε θα πραγματοποιηθεί. Να περιμένουμε συνέχειά του τον επόμενο χρόνο, ή κάτι “έσπασε” στην όλη διοργάνωση;

Το Zante Jazz Festival ξεκίνησε το 2009 με τον πιανίστα Διονύση Μπουκουβάλα και τον επίσης πιανίστα και Ζακυνθινό Σπύρο Μάνεση. Ξεκινήσαμε το 2009 και από τότε κάνουμε σχεδόν κάθε χρόνο αυτό το φεστιβάλ. Με μόνο διάλειμμα το 2012 εάν θυμάμαι καλά. Φέτος αποφασίσαμε να πάρουμε πάλι ένα διάλειμμα για να οργανωθούμε εκ νέου, να βρούμε ένα καινούργιο νόημα στο φεστιβάλ και να συνεχίσουμε δυναμικά από του χρόνου. Το Zante Jazz Festival σαφώς θα συνεχιστεί και θέλουμε να συνεχιστεί και θεωρώ ότι έχει πάρα πολύ νόημα για τον τόπο να υπάρχει αυτός ο θεσμός, θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ γόνιμο και για την τοπική κοινωνία και για τους μουσικούς. Οπότε σαφώς να περιμένετε καινούργια Zante Jazz Festival από του χρόνου.

Τι θα συμβούλευες έναν νέο μουσικό;

Μπορώ να μιλήσω για την εμπειρία μου καταρχήν. Θεωρώ λοιπόν ότι η επιλογή μου να ασχοληθώ με τη μουσική ήταν κάτι το οποίο φυσικά δεν θα μετανιώσω ποτέ, θεωρώ ότι είναι η πιο σωστή απόφαση που έχω πάρει στη ζωή μου, και έχω μάθει πολλά πράγματα, έχω ξεβολευτεί πάρα πολλές φορές και παρόλο που δεν ήταν μια εύκολη απόφαση, ποτέ δεν θα είναι μια εύκολη απόφαση να ασχοληθείς με την τέχνη στον κόσμο, ποτέ δεν ήταν άλλωστε, θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ γόνιμο που είναι έγκυρο και έχει πολύ νόημα για τον καλλιτέχνη και για τον άνθρωπο. Οπότε η συμβουλή μου για τους νέους μουσικούς, ιδιαίτερα για αυτούς που έρχονται από ένα μικρό τόπο σαν τη Ζάκυνθο ή άλλες μικρές πόλεις, είναι να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν με πολλή αγάπη, με συνέπεια και με δύναμη και θεωρώ ότι είναι κάτι το οποίο δεν θα μετανιώσουν ποτέ.

Τι είναι η μουσική για εσένα;

Η μουσική είναι ελευθερία.

Πέτρο, σε ευχαριστώ πολύ.

Βούλα Σούφη
Zakynthos Events Guide