Ανδριανή Μαρούλη – Συνέντευξη στη Βούλα Σούφη

Ανδριανή Μαρούλη

ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΣ, ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΠΑΛΕΤΟΥ & ΜΟΥΣΙΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗΣ – ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΧΟΡΟΥ «ΠΑΛΜΟΣ»

Βούλα Σούφη: Αγαπητή μου Ανδριανή, επιλέγω να εγκαινιάσω μαζί σου την ενότητα των Συνεντεύξεων στο Zakynthos Events Guide, σαν την παλαιότερη στη Ζάκυνθο σε έναν από τους πιο αγαπημένους μου χώρους, αυτόν του χορού.

Δραστηριοποιείσαι στη Ζάκυνθο, από το 1985, διδάσκοντας χορό και αναλαμβάνοντας την οργάνωση πολλών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Πριν εγκατασταθείς στο νησί, ζούσες στην Αθήνα, όπου και έκανες τις σπουδές σου στο χορό.

Πότε και πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το χορό; Ποιες εικόνες και μνήμες σου έρχονται από εκείνη την περίοδο;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, ήμουν ένα παιδί υπερκινητικό και, απ’ ότι θυμάμαι, βρισκόμουν καθημερινά στις αλάνες όπου έβγαζα την ενέργεια μου. Εποχές δύσκολες για χόμπυ και δραστηριότητες. Οι γονείς πάντα δίπλα, μας πρόσφεραν τουλάχιστον την καλλιέργεια στο θέατρο και κινηματογράφο. Κάπως έτσι γίνεται και η γνωριμία μου με την τέχνη του χορού. Μετά από μια προβολή στον κινηματογράφο του Ρωμαίου και Ιουλιέτας με τους Ρούντολφ Νουρέγιεφ και Μαργκότ Φοντέιν στα 7 μου χρόνια (ασπρόμαυρη ταινία) κάτι άλλαξε μέσα μου και μη γνωρίζοντας τι από τότε όπου με έβρισκες αναπαραστούσα το χορευτικό ντουέτο που είχε μείνει μέσα μου. Και τι δεν τράβηξαν τα γειτονόπουλα από μένα! Έπρεπε να υλοποιήσω το ντουέτο… χα χα χα πόσο πίσω με πας Βούλα! Αλλά αυτό μέχρι εκεί, δεν είχε πιο πέρα. Στο γυμνάσιο αργότερα οι γυμναστές παρατήρησαν την ευλυγισία μου και ενημέρωσαν τους γονείς… «Μήπως θα έπρεπε το παιδί να κάνει χορό»; ΧΟΡΟ;;; Με τι πόρους; Είδος πολυτελείας για την εποχή μας (πιάνο-γαλλικά-μπαλέτο). Και ο χρόνος περνούσε. Στα 14 μου, μάθαμε για μια σχολή που δεν είχε δίδακτρα αλλά ήταν δύσκολη η εισαγωγή σε αυτή λόγω αυστηρής επιλογής (Κ.Σ.Ο.Τ). Τι πιθανότητες είχα; Εγώ, ένα παιδί που μόνο λάτρευε να χορεύει στις αλάνες και να χορογραφεί γειτονόπουλα; Καμία. Τελειώνοντας την Έκτη Γυμνασίου τότε και νυν Γ’ Λυκείου αποφάσισαν η μαμά και η αδελφή μου να συμπληρώσουν μια αίτηση στην Κ.Σ.Ο.Τ. ώστε να συμμετέχω στις εισαγωγικές εξετάσεις. Τι ειρωνία… 300 άτομα έδιναν για να καλυφθούν μόνο 25 θέσεις!

Μπορείς να μας περιγράψεις την εμπειρία σου στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ) που σπούδασες στην Αθήνα;

“Όταν τα όνειρα βγαίνουν αληθινά” θα έλεγα την εισαγωγή μου στην Κ.Σ.Ο.Τ. Τυχεροί οι Έλληνες που υπάρχει ένα σχολείο χορού στην καρδιά της Αθήνας, στην Ομήρου 55. Πόσοι το γνωρίζουν; Ελάχιστοι…
4 χρόνια σκληρής δουλειάς που δεν μπορώ να περιγράψω σε μερικές γραμμές. Σε Άπαντα αν τα περιελάμβανα μπορεί να παίρνατε μια ιδέα του τι τραβά ένας χορευτής. Βέβαια υπάρχουν και οι εναλλακτικές σπουδές χορού σε ιδιωτικά σχολεία όπου εκεί δεν στάζει η ουρά τους πελάτες, βλέπεις. Έριξα και το καρφί μου. Δίπλωμα χορού εμείς, δίπλωμα και αυτοί. Χαίρομαι όμως γιατί φέτος, μετά από μεγάλο αγώνα περίπου 40 χρόνων, η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης περνάει στην Ανώτατη εκπαίδευση και έτσι παίρνουμε αυτό που μας αξίζει, δηλαδή την αναγνώριση των διπλωμάτων μας σε Πανεπιστημιακή βαθμίδα.

Ήταν δύσκολο στη συνέχεια να προσαρμοστείς στη Ζάκυνθο και να δραστηριοποιηθείς στο χορό; Πως αντιδρούσε ο κόσμος στην τέχνη σου τότε και πώς αντιδρά τώρα;

Δε μου χαρίστηκε τίποτα. Ήξερα και ξέρω ότι είμαι ταγμένη να υπηρετήσω την τέχνη του χορού, γιατί δεν είναι επάγγελμα αλλά η ανάγκη για να συνεχίσω να ζω. Δεν θα φανώ αχάριστη, οι Ζακυνθινοί με αγάπησαν και με αγαπούν. Πιστεύω στην αυθεντικότητα και την ταπεινότητα – στοιχεία σπουδαία σε εμάς τους καλλιτέχνες. Είμαστε δύσκολοι άνθρωποι, μονόχνωτοι, εσωστρεφείς, αλλά όταν υπάρχει έμπνευση και δημιουργούμε, απογειώνουμε το κοινό μας. Το κοινό στο χορό είναι περιορισμένο. Φοβούνται το άγνωστο, το τρέμουν, δεν ξέρουν πώς να απαντήσουν όταν μετά από μια παράσταση ρωτηθούν αν τους άρεσε. Δεν πειράζει βρε αδελφέ, ας μην κατάλαβες τι θέλει να πει ο ποιητής. Γεύσου κάτι νέο, δεν θα σε πονέσει. Πιστεύω ότι μετά από πολλά χρόνια τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Είθε!

Τι είναι αυτό που σε εμπνέει?

Δεν ξέρω, χα χα χα. Μόλις τελειώνω την μια δουλειά μου, μέσα μου ξεπετάγεται η επόμενη. Λες να πάω να το κοιτάξω;;;

Πιστεύεις ότι κάποιος μπορεί να είναι γεννημένος να χορεύει; Ποιο είναι το προφίλ ενός καλού χορευτή;

Ναι, ο καλλιτέχνης γεννιέται. Tο αν γίνεις χορευτής, μουσικός, ζωγράφος κ.ά. έχει να κάνει με τι ανάγκη έχει ο καθένας από εμάς να εκφραστεί. Ο χορός είναι στη ζωή μας. Χορός είναι το περπάτημα μας, οι χειρονομίες μας όταν μιλάμε, το πώς τρώμε. Γενικά όσο ζούμε και κινούμαστε. Μα και η ακινησία χορός είναι. Όσο για το προφίλ ενός χορευτή, αυτό δεν έχει συνταγή. Ο καθένας κουβαλάει τον εαυτό του.

H Σχολή Χορού «ΠΑΛΜΟΣ» που έχεις δημιουργήσει στη Ζάκυνθο, πρόσφατα έγινε Ανώτερη Επαγγελματική. Τι σημαίνει αυτό για τα παιδιά της Ζακύνθου; Τι μαθήματα μπορούν να παρακολουθήσουν στη σχολή «ΠΑΛΜΟΣ»; Υπάρχουν και μαθήματα για ενήλικες;

Η Σχολή έπρεπε να αναβαθμιστεί μετά από 30 χρόνια – το αξίζουν τα παιδιά του νησιού, το αξίζω κι εγώ. Όταν υπάρχει καλό επίπεδο στις σπουδές με γερό διδακτικό προσωπικό δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από τις άλλες επαγγελματικές σχολές των Αθηνών. Ταλέντα στη σχολή μας υπάρχουν πολλά. Πόσα όμως παιδιά θα μπορέσουν να αντέξουν οικονομικά τη μετανάστευση για να μπορέσουν να σπουδάσουν; Γι’ αυτό λοπόν έπρεπε να γίνει αυτό το δύσκολο άλμα και να δημιουργηθεί η Ανώτερη επαγγελματική σχολή χορού και στη Ζάκυνθο.
Με ρωτάτε για τα μαθήματα της σχολής του επαγγελματικού τμήματος. Είναι ακριβώς τα ίδια όπως και στα φυτώρια της σχολής, μόνο που υπάρχουν και τα θεωρητικά μαθήματα. Κλασικό μπαλέτο – Σύγχρονος χορός, Ρυθμική (ανάλυση ρυθμικών αξιών), Χορογραφία – Αυτοσχεδιασμός – Μουσική – Ανατομία – Ιστορία χορού – Θεωρία Μπαλέτου – Θεωρία Σύγχρονου – Παραδοσιακοί χοροί – Κάρακτερ. Ως επαγγελματική σχολή πλέον υποχρέωσή μας είναι να καλούμε καταξιωμένους καθηγητές και χορευτές από Ελλάδα και εξωτερικό ώστε να ανεβάζουν το επίπεδο των μαθητών μας. Κάθε χρόνο λοιπόν έχουμε τον Χορευτικό Ιούλιο Αύγουστο όπου πραγματοποιούνται 15νθήμερα σεμινάρια (Μπαλέτου, Σύγχρονου, Τεχνικής Graham κ.ά.). Συμμετέχουν παιδιά της σχολής μας και όχι μόνο. Η χαρά μας είναι μεγάλη γιατί το έργο είναι σοβαρό και έτσι μας επιλέγουν ώστε να παρακολουθήσουν τα μαθήματα και χορευτές από Αθήνα και περιφέρεια. Η σχολή δραστηριοποιείται με σεμινάρια και τους χειμερινούς μήνες καλώντας καταξιωμένους δασκάλους χορευτές. Στη σχολή επίσης λειτουργούν και ερασιτεχνικά τμήματα ενηλίκων.

Ο γιος σου, Βασίλης Αρβανιτάκης, είναι τώρα σπουδαστής στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ). Να τον περιμένουμε στη Ζάκυνθο, με το τέλος των σπουδών του, να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο κι εκείνος στη σχολή;

Ο γιος μου είναι μια ταλαντούχα καλλιτεχνική μορφή, όχι μόνο στο χορό. Η επιλογή του να ασχοληθεί με το αντικείμενο αυτό ήταν προσωπική. Ήταν τρόπος ύπαρξης όπως λέμε εμείς οι καλλιτέχνες, ανάσα πνοής, ΖΩΗ. Τα σχέδια του για το παρόν και το μέλλον τα κάνει πάντα ο ίδιος. Εμείς σαν γονείς τον στηρίζουμε και σεβόμαστε τις αποφάσεις του. Αυτή τη στιγμή σπουδάζει σε ένα πολύ δύσκολο σχολείο (Κ.Σ.Ο.Τ) με πολύ βαρύ πρόγραμμα. Όταν αποφοιτήσει, τότε θα αποφασίσει για το μέλλον και που θα δραστηριοποιηθεί καλλιτεχνικά.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Σχέδια εμείς οι καλλιτέχνες δεν έχουμε… ΕΜΠΝΕΥΣΗ το λέμε, όσο έχει να κάνει με το δημιουργικό κομμάτι. Το σχέδιο αν θα μπορούσα να το ονομάσω έτσι είναι το Φεστιβάλ χορού στη Ζάκυνθο που για πρώτη φορά τόλμησα φέτος να οργανώσω και είμαι πολύ ευτυχής που βρίσκει αναταπόκριση από την τοπική αυτοδιοίκηση στηρίζοντάς το. Μακάρι να καταλάβουν ότι η τέχνη αναβαθμίζει τις ζωές των ανθρώπων και συμβάλλει στο να προβάλει έναν τόπο, τόσο στον τουρίστα που θα τον επισκεφτεί, όσο και στην τοπική κοινωνία. Στις 4 Αυγούστου, λοιπόν, να είμαστε όλοι εκεί, στο Υπαίθριο Δημοτικό θέατρο, να επικοινωνήσουμε με την τέχνη του χορού και να ταξιδέψουμε. Συμμετέχουν 12 χορευτικά σχήματα από Ελλάδα και εξωτερικό και επιθυμούμε το Φεστιβάλ να εδραιωθεί ως θεσμός για τον τόπο μας. Να συναντηθεί ο κόσμος του χορού για να δώσει μηνύματα, να συνυπάρξει, να ταξιδέψει το κοινό και να επικοινωνήσει μαζί του με τη δική του γλώσσα το Σώμα.

Σε συνέχεια των δικών μου απαντήσεων στη Βούλα Σούφη, μου ζητήθηκε να επιλέξω την επόμενη φυσιογνωμία που θα ήθελα να απαντήσει σε κάποια ερωτήματα όπως έκανα κι εγώ. Με τιμά το ότι ξεκινήσατε από εμένα και σας ευχαριστώ.

Επόμενος κρίκος της αλυσίδας λοιπόν, η Κατερίνα Δριμή.